Mag je zomaar een dagje weg van de baas?! – (wijrollen.nl)

Nadia van den Heuvel - Ictoria Boxmeer

In de wereld waarin ik beweeg zijn er niet veel rollende ondernemers. Er zijn geen voetbalplaatjes van ondernemers in een rolstoel die je kunt sparen en een poster van Annemarie de Vries-Postma is ook niet te koop bij de lokale speelgoedwinkel of supermarkt. Terwijl zij een groot voorbeeld voor mij is. In 2006 leerde ik haar kennen, omdat ik meedeed met een televisieprogramma. Zij  heeft mijn eigenwijze ondernemende weg publiekelijk gesteund, waar ik haar tot op de dag van vandaag dankbaar voor ben.

Toen ik opgroeide was de uitdaging niet zozeer het beperkt zijn, maar de beperkte wijze van onderwijs. Men ging er in die tijd gewoon van uit dat je, als je een aangeboren handicap had , kauwgum ging inpakken bij de sociale werkvoorziening. Nou, ik kan je vertellen: dat zat er voor mij niet in, want ik heb echt de motoriek van een dood paard. Excuses aan alle dode paarden onder ons.

Inmiddels heb ik twee jaar mijn onderneming Ictoria. Daarmee verzorg ik professionele grafische vormgeving en IT-bemiddelingsdiensten, samen met mensen met een fysieke en mentale uitdaging.

Met mijn collega Yirka was ik op een evenement voor ondernemers in een gebouw met een enorme trap naar de zaal waar een lezing werd gehouden. Door iemand uit ons netwerk worden we verwezen naar de lift en komen we toch waar we wezen moeten.

“Als het gezicht van mevrouw in geld uit te drukken was, zou ik meer jaaromzet hebben dan een grote multinational.”

Wanneer de middag op zijn einde loopt ben ik in een geanimeerd gesprek geraakt met een collega-ondernemer. Het gesprek biedt kansen om verbindingen te leggen en zo nog meer mensen met een handicap aan het werk te helpen. Dan worden we ruw onderbroken door één van de organisatoren die de locatie beschikbaar heeft gesteld. Ik word gesommeerd mee te gaan naar de lift. Als ik aangeef dat we nog in gesprek zijn, zegt de desbetreffende dame: “Ja, dit moet nu toch echt want de lift mag je alleen onder begeleiding gebruikt worden.” Ik geef mijn kaartje aan de persoon waarmee ik in gesprek was en maak excuses voor het onbeleefd onderbreken van ons onderhoud.

Als mijn collega en ik samen met de dame, die ons letterlijk de lift in heeft gejaagd, in de liftcabine staan, begint zij een gesprekje. Over dat ze heel ruimdenkend is en dat ze de medemens centraal stelt. Zo’n typisch ‘ik-ben-goed-en-kom-in-de-hemel’ praatje. Vervolgens vraagt mevrouw: “Mochten jullie zomaar een dagje weg van de baas?” Mijn collegaatje vertrouwt haar oren niet en vraagt: “Wat zegt u?” Waarop de vrouw in kwestie haar vraag herhaalt.

Nu geloof ik niet in het begrip baas, dus ik zou dit anders nooit zeggen, maar voor deze mevrouw maak ik graag een uitzondering: “Ik bén de baas”, zeg ik droog.

Als het gezicht van mevrouw in geld uit te drukken was, zou ik meer jaaromzet hebben dan een grote multinational. In die lift hebben mijn collega en ik het wereldbeeld weer een beetje rechtgezet en daar hebben we een lekkere borrel op gedronken.

Lees het originele artikel hier: https://wijrollen.nl/blog/mag-je-zomaar-een-dagje-weg-van-de-baas/

Share on social media:

Facebook
LinkedIn

Recente berichten

3 trends op het gebied van grafische vormgeving 

Grafische vormgeving trends komen en gaan. Het belangrijkste is dat...

Landelijke dag Beter op weg met de Banenafspraak 2024 (UWV)

Haar energie was voelbaar in de zaal. Nadia vertegenwoordigd niet...

Rollende impact over de grens

Als je “impact” zegt, zeg je Ictoria. Nadia van den...

Nieuwsbrief


Ga naar de inhoud