Waarom grafisch vormgever?

Vlak na je middelbareschooltijd krijg je de vraag wat je wilt gaan doen met je leven. Daarvoor heb ik altijd geroepen dat ik absoluut niet achter een computer wil belanden. Maar na 2 jaar op de groenschool gezeten te hebben, begon ik toch te twijfelen. Is het buiten zijn en met dieren werken wel wat ik wil? Vrij snel kwamen er andere sectoren voorbij zoals horeca en broodbakkerij, die mij ook wel interesseerden. Maar nadat ik er goed onderzoek naar had gedaan was het duidelijk dat ook dit het niet ging worden. Vroeg op staan of late diensten draaien is voor mij toch niet weggelegd. Maar ja wat moet je dan?

Ik was radeloos. Tot er een kennis (werkend op de desbetreffende school) kwam met de opmerking: “Je bent zo creatief, waarom ga je niet eens bij mij op school kijken”. Ik heb altijd wel geweten dat ik aardig creatief was. Maar nooit het idee gehad dat dit natuurlijk ook digitaal te uiten was. Ik leerde het vak eigenlijk al op de middelbare school kennen onder het mom “grafiemedia”, waar ik altijd wel goed in was.

Met die kennis ben ik dus naar de open dag gegaan en dat voelde al meteen goed. Ik was helemaal onder de indruk van wat toch allemaal achter dat schermpje gecreëerd kon worden. Je computer is je tool om dat wat je allemaal in je hoofd hebt, naar de werkelijkheid te verplaatsen. Je kan zo veel moois doen als je je niet laat beperken naar wat wel en niet mag. Het gaat zo veel verder dan alleen een plaatje. Als je je creativiteit de vrije loop laat en je met trots terug kan kijken naar dat wat je gemaakt hebt. Dat geeft zo veel energie!

Daar is het dus allemaal begonnen, de liefde voor het vak. De lessen voelde als hobbyen en het feit dat je de passie kon delen met klasgenoten was geweldig! Als ik iemand een poster laat zien, zeggen ze mooie “poster”, maar mijn soortgenoten (zoals ik hen dan maar even noem) zullen weten wat er voorafgaat aan zo’n poster. Je bent er eigenlijk meer mee bezig dan je denkt. Onderweg, tijdens het eten of ‘s avonds voor je gaat slapen. Dan komen de ideeën vaak opborrelen.

Waarom Ictoria?

Na wat kronkels in de weg des levens ben ik gelukkig gearriveerd op een plek waar ik mij niet druk hoef te maken over het feit dat ik ADD heb. Dit heeft mij in mijn nog korte carrière behoorlijk in de weg gezeten.

Ondanks dat ik een manier heb gevonden om er mee om te kunnen gaan, was dit niet voldoende voor de bedrijven waar ik heb mogen werken. Dit vak vergt vaak ook tempo en kunnen werken onder druk. Bij Ictoria merk ik dat het labeltje ADD eigenlijk niet zo’n belemmering is als ik dacht. Het gaat ook echt om de collega’s en de werksfeer. En die is bij Ictoria vele malen beter.

Je bent met meerdere vormgevers, dus er is altijd de mogelijkheid om met hen te sparren over wat zij zouden doen. Daarnaast worden er ook regelmatig gezamenlijke activiteiten georganiseerd, waardoor je je collega’s ook op een andere manier leert kennen, wat natuurlijk alleen maar goed is voor de samenwerking.

Het maakt hier niet uit welk labeltje je draagt. Hier kijken ze naar wat je kan, en wat je niet kan. Ze luisteren naar je wensen en ze staan daadwerkelijk stil bij de prestaties die je hebt geleverd. We zijn allemaal gewend om enkel stil te staan bij de dingen die fout gaan. Dat is niet verkeerd natuurlijk maar het is ook goed om eens te zeggen wat er wel goed gaat. Ik heb gemerkt dat dit veel effectiever is dan alleen maar slechte mededelingen te krijgen.

Share on social media:

Facebook
LinkedIn

Recente berichten

3 trends op het gebied van grafische vormgeving 

Grafische vormgeving trends komen en gaan. Het belangrijkste is dat...

Landelijke dag Beter op weg met de Banenafspraak 2024 (UWV)

Haar energie was voelbaar in de zaal. Nadia vertegenwoordigd niet...

Rollende impact over de grens

Als je “impact” zegt, zeg je Ictoria. Nadia van den...

Nieuwsbrief


Ga naar de inhoud